پرتال کلینیک تخصصی دیابت پارسیان
سبد خرید خالی است.

هایپوگلایسمی ( افت قندخون )

هایپوگلایسمی ( افت قندخون )

گلوکز( قند) سوخت اصلی برای مغز می باشد. به عبارت دیگر مغز بیشترین نیاز خود به انرژی را از طریق مصرف قندها تامین می نماید. هنگامی که غلظت گلوکز در خون به دنبال افت قندخون کاهش می یابد انتقال گلوکز از خون به مغز کافی نخواهد بود. بهتر است بدانید در صورتی که مغز انسان تنها سه دقیقه از دریافت قند محروم شود دچار مرگ خواهد شد. به همین دلیل هم با کاهش قند در خون علایم و نشانه هایی از جانب مغز جهت بالا بردن قند صادر می شود. هایپوگلایسمی یکی از عوارض حاد دیابت می باشد. در فرد دیابتی که قندخون خود را به خوبی کنترل می کند اگر قند خون به کمتر از ۷۰ میلی گرم بر دسی لیتر برسد افت قندخون اتفاق می افتد.

علت هایپوگلایسمی

مهمترین علل افت قندخون عبارتند از :

۱- حذف یا کاهش مقدار مصرف وعده ها یا میان وعده های غذایی
۲- فعالیت بدنی شدید
۳- افزایش میزان مصرف داروها ( داروهای خوراکی و خصوصا انسولین ) بدون مشورت با پزشک معالج.

علایم و نشانه ها هایپوگلایسمی

علایم و نشانه های افت قندخون   سرنخ اصلی جهت شناسایی این عارضه می باشد. باید بدانید که واکنش بدن هر فرد به افت قندخون متفاوت است، بنابراین این احتمال وجود دارد که علایم آن نیز در هر فرد با فرد دیگری متفاوت باشد. علایم و نشانه های افت قندخون عبارتند از :
لرزش ، عصبانیت و نا آرامی ، اضطراب، عرق سرد، سرگیجه و سردرد، افزایش ضربان قلب ، تاری دید، تهوع ، گرسنگی،خوابی آلودگی، ضعف یا خستگی، احساس سوزش و بی حسی در انگشتان پا، کابوس و فریاد شبانه، از دست رفتن هوشیاری ، تشنج، کوما
به این دلیل که بیشتر علایم افت قندخون شبیه افزایش قندخون می باشد تنها اقدامی که می توان جهت شناسایی افت قندخون انجام داد کنترل آن توسط دستگاه گلوکومتر می باشد.
*گاهی اوقات بیمار علایم افت قندخون را دارد ولی دستگاه کنترل قندخون همراه خود ندارد در این زمان باید مبنا را بر افت قند خون گذاشته و اقدامات درمانی بعدی را انجام دهد. زیرا افت قند خون در کوتاه مدت خطرناک تر از افزایش آن می باشد.

پیشگیری هایپوگلایسمی

۱-فرد دیابتی و افرادی که در تماس نزدیک با وی هستند باید درباره علایم و نشانه های افت قندخون آگاهی کامل داشته باشند.
۲-برنامه غذایی مناسب (رعایت مقدار و زمان مصرف وعده ها و میان وعده های غذایی جهت پیشگیری از افت قندخون اهمیت دارد.)
۳- فرد دیابتی باید همیشه کارت و پلاک مشخص کننده دیابت همراه خود داشته باشد.
۴-فرد دیابتی باید همیشه یک میان وعده کوچک قندی مثل بیسکویت همراه خود داشته باشد.
۵-برنامه منظم فعالیت بدنی( در زمان تمایل به افزایش مدت زمان فعالیت بدنی باید یک میان وعده کوچک همراه فرد دیابتی باشد.).

درمان هایپوگلایسمی

در مواقع بروز افت قندخون داشتن آگاهی و توانایی عکس العمل سریع توسط خود بیمار همچنین اطرافیان او از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. اگر فرد دیابتی دچار افت قندخون شده است و هوشیار می باشد مصرف مواد غذایی حاوی قند ساده مناسب است. بهتر است در مواقع افت قندخون از مایعات شیرین استفاده شود. افت قندخون خفیف را می توان با ۱۵ گرم ماده حاوی قند ساده درمان نمود. برای مثال می توان در این زمان از آب میوه طبیعی، نوشابه غیر رژیمی، شیر ، یک قاشق غذاخوری عسل محلول در آب یا یک قاشق غذاخوری شکر محلول در آب برای درمان استفاده نمود. از قرص های گلوکز نیز می توان جهت درمان افت قندخون استفاده نمود. این قرصها را می توان از داروخانه تهیه نمود.

قانون ۱۵- ۱۵

با وجود هوشیار بودن فرد دیابتی می توان از این قانون جهت افزایش صحیح قندخون کمک گرفت.
* مصرف ۱۵ تا ۲۰ گرم ماده قندی حاوی قند ساده
* کنترل قندخون بعد از ۱۵ دقیقه
* اگر قندخون به وضعیت طبیعی و نرمال بازگشته باشد در ادامه قدم بعدی توضیح داده می شود.
* اما اگر قندخون بعد از انجام مرحله ۱۵ دقیقه اول هنوز پایین است مجددا ۱۵ گرم ماده قندی مثل نوشابه غیر رژیمی یا آب قند مصرف نموده و بعد از ۱۵ دقیقه قندخون خود را مجددا کنترل کند.
در صورتیکه قندخون فرد دیابتی در مرحله اول یا دوم به حد نرمال و طبیعی رسید ولی هنوز تا وعده اصلی غذایی یک تا دو ساعت زمان مانده است می تواند از ماده قندی حاوی قند پیچیده مثل نان یا بیسکویت تا رسیدن به زمان وعده اصلی غذایی استفاده کند.
به خاطر داشته باشید مایعات به همان سرعت که قندخون را بالا می برند به همان سرعت نیز جذب خون شده و قندخون مجددا پایین می آید. بنابراین جهت جلوگیری از افت قندخون باید ماده قندی حاوی قند پیچیده ( که به آهستگی جذب می شوند) تا رسیدن به وعده اصلی غذایی استفاده شود. در مواردی که فرد به دلیل افت قندخون شدید بستری بیمارستان می شود تزریق گلوکاگون جهت درمان سریع افت قندخون کاربرد دارد..

افت قندخون ناآگاهانه

در بیشتر مواقع علایم هایپوگلایسمی در قندخون کمتر از ۷۰ میلی گرم بر دسی لیتر آشکار می شود. اما در برخی موارد افت قندخون با هیچ علامت و نشانه ای همراه نمی باشد. به این حالت افت قندخون ناآگاهانه گفته می شود. تعداد افت قندخون ناآگاهانه در این افراد بیشتر است :
۱- افرادی که افت قندخون های مکرر دارند. ( در این افراد افت قندخون مکرر سبب ضعیف شدن سیگنالهای هشدار دهنده علایم افت می شود.)
۲- طول مدت ابتلا به دیابت ( هرچه مدت زمان ابتلا به دیابت بیشتر باشد فرد دیابتی کمتر متوجه علایم خواهد شد.)
* اگر احساس می کنید دچار افت قندخون ناآگاهانه می شوید ، حتما در این باره با پزشک خود مشورت نمایید.

دیدگاه‌های نوشته

*
*